سکوت
فریاد کلمه ای خوش آوا
تنهایی
فریاد سکوتی مبهم
واژه هایی پر درد و آه
در خلوتگاه خیال عشق
با اندیشه هایی فراتر از رنج
در این خیال مبهم
در این ترنم سکوت
چه دور و چه نزدیک
چه زشت و چه زیبا
با واژه های سکوتم
با چشمانی تلاطم بار و تاثر انگیز
وخیره به خیابان زمان
و سطر هایی که هر لحظه در حال خشکیدن هستند
تو را فراموش نخواهم کرد ......
دوم شهریور سال هزار و سیصد و هشتاد و چهار